unique نوشته است:
من واسه پزشکی هم سه سال پشت کنکور موندم!!
اما حالا خوشحالم که حتی به اصرار پدرم داروسازی و ... نرفتم!
من عاشق بودم و به عشقم رسیدم!
من به شدت معتقدم باید صبرکرد تا به اونچه که دلخواه هست رسید!!
یکسال و دوسال و چندسال صبرکردن بهتر از یک عمر تحمل کردن است!!!
منم صبر میکنم...
امسال هم برای بار سوم در کنکور شرکت کردم و با رتبه ی بالای 4000 فقط سه رشته ی ارتوپدی، جراحی و نوروسرجری زدم!!
و اون هم به ترتیب عشق و علاقه ام به شهرها..تهران- شهیدبهشتی-شیراز...نه بر اساس شانس قبولی یا عدم قبولی بیشتر و کمتر...!!!
دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن درآید..!!
با هیستوری که دادی ... حتما به رشته مورد علاقه میرسی
یکی از دوستای من متولد 47 تو امتحانات آخر سال سوم دبیرستان تو رشته ریاضی
تصمیم میگیره پزشک بشه در حالی که یه شاگرد متوسط بود و حتی الفبای زیست شناسی هم بلد نبود.دوسال قبل سربازیش رتبش شد 4300 و 3700ولی چون پزشکی رو می خواست تصمیم گرفت بره سربازی تا بتونه دوباره شرکت کنه در حالی که براحتی می تونست یکی از رشته های لیسانس دانشگاه تهران قبول بشه.وقتی وارد سربازی شد که زمان جنگ بود و کشور هم بشدت نیازمند سرباز.
نزدیک هم بود ببرنش جبهه و وظیفش هم شده بود کمک براندکار بر ولی چون اعلام صلح شد این قضیه به خیر گذشت.در دومین سال بعد از اتمام سربازی یعنی 5 سال بعد از دیپلم گرفتن پزشکی قبول شد.و الان از مسیری که طی کرده راضی هست.
الان چند ساله یه رشته تخصصی خاصی رو می خواد موفق نشده...ولی امسال
میگه امیدواره به قبولی...